10. Arheološki lokalitet Belo brdo, Vinča
Arheološki lokalitet Belo brdo, Vinča, nalazi se oko 15km od Beograda u istoimenom selu na desnoj obali Dunava. Prvi ostaci naselja su nađeni sasvim slučajno, početkom 20. veka. Do sada je istraženo oko 4% površine naselja, a dosadašnja iskopavanja otkrila su različite predmete, među kojima su: oruđe i oružje od kamena, roga i kosti, posuđe, vaze, nakit, statue… Značaj lokaliteta jeste u tome što su ovde pronađeni ostaci neolitskog naselja iz perioda oko 5.500-5.000 godina pre naše ere. U mlađem neolitu (4.500-3.500 p.n.e.), Vinča je postala veliki privredni, verski i kulturni centar, koji je uticao na kulturu svih zemljoradničkih zajednica na tlu srednje i jugoistočne Evrope. Nakon pronalaska bakra, Vinča je izgubila značaj. Ipak, ovde možete videti ostatke neolitske civilizacije koja je imala kulturu stanovanja razvijeniju od srednjevekovne. Nalazište je ponovo otvoreno za posetioce.
9. Antička palata Felix Romulijana, u blizini Zaječara, u istočnoj Srbiji
U eri digitalizacije, nekadašnja rezidencija rimskog cara Gaja Valerija Maksimilijana Galerija (293- 311. n. e.) još uvek budi znatiželju domaćih i inostranih turista. U veličanstvenoj palati rimskog imperatora Gaja Maksimilijana, koji se istakao kao sposoban vojnik rimskog cara Dioklecijana (244-313. n. e .), koji ga je i oženio ćerkom Valerijom U blizini Romulijane na lokalitetu Magvra, sahranjeni su Galerije i njegova majka Romula, po kojoj je Romulijana i dobila ime. Na Magri se mogu videti dve grobne humke – tumuli sa lomačama na kojima je izvršeno spaljivanje imperatora i njegove majke. Tada se verovalo u zagrobni život, pa su mrtvi sahranjivani sa ličnom imovinom i spaljivani. Danas posetioci mogu videti ostatke nekadašnje palate sa mozaicima izvanredne lepote, statuu imperatora Galerija Maksimilijana, hram posvećen božanstvima Jupitera i Herkula, javna kupatila…
8. Rezervat prirode Uvac – na jugozapadu Srbije
Prostire se na teritoriji opština Sjenica i Nova Varoš, a zaštićen je od 1971. godine.Jedna od prvih stvari na koju svi pomisle kada se priča o Uvcu su prelepi meandri istoimene reke koji se prostiru od hidroelektrane Kokin brod do sela Krstac na putu ka Sjenici.Meandri koji su mogu videti sa mnogobrojnih vidikovaca iz okolnih sela ulepšani su sa jedinim prirodnim staništem beloglavih supova u Srbiji (uz kanjon reke Trešnjica). Kaže se da je prvi susret sa neverovatnim pticama, čiji raspon krila može da dostigne i do tri metra, zaista jedinstvena ako imate sreće, kao neki od mnogobrojnih turista koji dolaze u ovaj kraj, možete videti i jedinstven ples beloglavih supova prilikom parenja (lete do neverovatnih visina, uhvate se kandžama i onda izvode slobodan pad) Jednom rečju – neverovatno.Uz male pećine u kojima se kriju ove prelepe ptice, rezervat Uvac u svojim klisurama krije i nekoliko velikih pećina, od kojih je najveća još uvek nedovoljno istražena Ledena pećina (dugačka 2.5 kilometra) koja vas privlači svojim prelepim dvoranama i bistrim jezerom. Ako vam nije dovoljno da samo gledate meandre, njima možete krstariti brodićima, a možete i upecati po koju ribu ako ste ljubitelj pecanja pošto je Uvac vrlo bogat pastrmkom, šaranom, klenom…
7. Belocrkvanska jezera
Nalazi se blizu granice sa Rumunijom i obuhvata celinu od više desetina jezera od kojih se izdvaja sedam. Najpoznatije su Vračevgajsko i Šljunkara, a najveće kupalište predstavlja gradska plaža. Uz jezero nalazi se i vikend naselje kamp prikolica, ali i nekoliko manjih hotela i vila pogodnih za odmor. Belocrkvanski biser možda nije mesto pogodno za žurke i provode, ali je itekako preporučljivo za porodični odmor i otklanjanje stresa. Ko bude išao na ovogodišnji Egzit, može da skrene malo jugoistočno i da na miru presabere utiske ili samo da se presabere.
6. Spomenik prirode Đavolja varoš
Đavolja varoš nalazi se ispod planine Radan, 27 km jugoistočno od Kuršumlije. Na visini od 600 metara je ovaj neobičan i redak prizor od oko 200 reljefnih figura, nastalih viševekovnim erozivnim procesima i koje suprotstavljene sa leve i desne strane litice formiraju dve “mahale”- Đavolju jarugu i Paklenu jarugu. Bitno za ovo mesto je i Crveno vrelo, izvor mineralne vode koja nije za piće, ali meštani tvrde da je lekovita i da njome treba ispirati bolesna mesta. Ono što oduvek prati ovo mesto jesu mnogobrojne legende, od kojih je najpoznatija ona prema kojoj su te figure skamenjeni svatovi, koji su krenuli da venčaju brata i sestru, i koje je Bog skamenio, kako bi sprečio greh. Kako zbog svog izuzetno neobičnog izgleda, tako i zbog legendi koje daju dodatnu dozu mističnosti ovom mestu, Đavolja varoš svakodnevno privlači turiste širom sveta, a nominovana je i za svetsko čudo prirode.
5. Manastir Studenica
Manastir Studenica važi za jedan od najlepših srpskih manastira zbog prefinjene arhitekture vizantijsko–raške škole, ali i zbog prelepog ambijenta u kome je smešten. Nalazi se na listi UNESCO-a od 1986. godine. Studenicu je u XII veku podigao Stefan Nemanja, čije mošti se i danas nalaze u ovom manastiru. U Studenici se nalaze i mošti Stefana Prvovenčanog. Nekada se u kompleksu manastira nalazilo 14 crkava, a do danas su sačuvane samo tri: Bogorodičina crkva, Kraljeva crkva i Crkva Sv. Nikole. Na 8km od manastira, uklesana u litici, nalazi se isposnica Svetog Save, u kojoj je on pisao Studenički tipik i Žitije Sv. Simeona Nemanje.
4. Oplenac – u neposrednoj blizini Topole.
Mesto koje odiše lepotom listopadno-četinarskih šuma i istorijum jedne od najznačajnijih srpskih dinastija, Karađorđevća. Na ovom mestu je izgrađen mauzolej dinastije koji je započeo kralj Petar I Karađorđević, a zatim i čitav istorijsko-memorijalni kompleks, koji kasnije postaje njihova zadužbina. Danas se u okviru ovog kompleksa mogu videti Crkva Sv. Đorđa, Mauzolej srpske kraljevske porodice, kraljevi vinogradi, muzej (Vinogradareva kuća), kuća kralja Petra, kraljeva vila, kraljičina vila, Karađorđeva crkva, spomenik Karađorđu i hotel.
3. Vlasinsko jezero na jugoistoku Srbije
Njegova površina iznosi 16 km2, a dubina do 35 m. Jezero je okruženo planinama Gramada, Vardenik i Čemernik. Nalazi se na 1213 m nadmorske visine. U jezero svakog minuta pritiče dva kubika vode prvog kvaliteta. Vlasina, Vrla, Jerma, Božička reka i Ljubotenska reka sa njihovim pritokama čine njegov sliv. Takozvana plutajuća ostrva, koja nastaju pri dizanju vodostaja jezera su specifičnost Vlasinskog jezera. Ostrva su od treseta, produkta vekovnog raspadanja mahovina tresetnica. Ploveća ostrva sa svojom gustom vegetacijom plove po 16km2 velikom jezeru, i prava su atrakcija. Po jedinstvenosti u svetu, pravi su mamac za turiste. Registrovano je više od 300 lekovitih biljaka oko jezera. Ono što je karakteristično za floru je, svakako, vrlo retka biljka mesožderka pod nazivom rosulja.
2. Šumarice, Kragujevac
Ako volite prirodu, vodu, mirna mesta i istorijske znamenitosti, Šumarice su pravi izbor za Vas. Spomen park nastao je kao uspomena na tragediju iz Drugog svetskog rata, kada je 21. oktobra 1941. streljano oko sedam hiljada kragujevačkih đaka. Danas se na tom mestu nalazi spomenik odeljenju 5/3, međutim, park danas ima više turističku namenu. Najvažnija lokacija u letnjem periodu je svakako jezero. Dugačko je oko 175m, ima uređenu stazu, branu, a tu je i nekoliko kafića u kojima možete da se okrepite, ali i da ručate po pristojnoj ceni. Postoje i kupalište, skakaonica, i mogućnost vožnje pedalinom.
1. Resavska (Divljakovačka) pećina u istočnoj Srbiji
Spada među najveće i najlepše pećine u Srbiji. Duga je 4,5 km. Za pećinu su znali samo čobani koji su se sklanjali od nevremena sa stadima ovaca. Jedan od čobana je otkriva 1962. godine sa svilajnačkim planinarima. Detaljno su je ispitali novosadski speleolozi, na čelu sa dr. Jovanom Petrovićem. Radovi na uređenju pećine su trajali 10 godina. Pećina je zvanično otvorena za posetioce 22. aprila 1972. godine. Predstavlja jednu od najstarijih ispitanih pećina, stara je oko 80 miliona godina. Temperatura je konstantna i iznosi 7 °C, dok vlažnost vazduha varira od 80 do 100%. Nakit koji se nalazi u pećini procenjuje se na 45 miliona godina starosti. Unutrašnjost pećine je bogata brojnim i raznovrsnim dvoranama, kanalima, galerijama, stubovima, stalaktitima, stalagmitima, draperijama i okamenjenim vodopadima. Pećina je do sada detaljno istražena u dužini od 2830 m, a za posetioce je uređeno oko 800m. Kroz pećinu se posetioci kreću spiralnom betonskom stazom, koja prolazi kroz različite dvorane na dva nivoa (gornja i donja galerija). Najniža tačka do koje dolaze posetioci nalazi se na 405m nadmorske visine.
Van konkurencije Sopotnica
Selo Sopotnica je najpoznatije po svojoj reci Sopotnici, njenim vodopadima i slapovima. Iako mala, reka Sopotnica ima jedan visoki vodopad, puno manjih vodopada i slapova i duboke virove široke taman toliko da se u njima okupa dvoje-troje hrabrih ljudi (voda je veoma hladna). Uz rečicu i njene vodopade, zanimljiva arhitektonska i turistička atrakcija su i rekonstruisane stare vodenice i valjarice. Nekada je u ovom selu uz Sopotničke vodopade bilo 11 vodenica i 10 valjarica koje su mlele žito i valjale sukna. Od svih vodenica i valjarica koje su nekada postojale na rečici, ostalo ih je tri. U funkciji je ponekad samo jedna, ali je i ona u potpunosti izmenila svoj raniji izgled i oblik. Dve valjarice stoje na strmoj padini ispod litice i vodopada, i to su možda i najlepši primerci valjarica u ovoj zemlji. Od potpunog uništenja, vodenice i valjarice sačuvao je dr Dragiša Zarić, poreklom iz Gornjeg Milanovca, koji je dolaskom u ovo selo otkupio vodopade i hektar zemljišta sa vodenicama i valjaricama, koje je rekonstruisao i obnovio.
Pogledajte i naše liste:
Srećan put! 🙂